Η αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του ιερομάρτυρος Ευτυχούς, που υπήρξε μαθητής του ευαγγελιστή Ιωάννη και θυσίασε τη ζωή του στον αγώνα για τη διάδοση του Ευαγγελίου. Τιμά επίσης τη μνήμη του αγίου νέου ιερομάρτυρος και ισαποστόλου και εθναποστόλου Κοσμά του Αιτωλού.Ο άγιος Κοσμάς, γνωστός ως Αιτωλός λόγω της καταγωγής του από το χωριό Μέγα Δένδρο της Αιτωλοακαρνανίας, έζησε στα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Σε ηλικία είκοσι ετών πήγε στο Άγιο Όρος, όπου σπούδασε σε σχολή που λειτουργούσε στον Άθωνα και στη συνέχεια εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε ιερέας στη Μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους.
Καιόμενος από το μεγάλο πόθο της διδαχής και αφύπνισης των υποδούλων Ελλήνων, και έχοντας την ευλογία του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Σωφρονίου, ξεκίνησε τις ιεραποστολικές περιοδείες του από τα περίχωρα της Πόλης και τις επέκτεινε στη Θράκη, τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τα νησιά του Αιγαίου και τα Επτάνησα, κηρύττοντας παντού την ανάγκη για προσήλωση στην Ορθόδοξη Παράδοση, για συνειδητή λατρευτική ζωή και σπουδή της ελληνικής παιδείας.
Στο τελευταίο συνέβαλε ο ίδιος τα μέγιστα, με την ίδρυση δεκάδων σχολείων, σε όλη σχεδόν την σκλαβωμένη ελληνική επικράτεια.
Τα θαύματα, που με τη δύναμη του Θεού επιτέλεσε εν ζωή και μετά το θάνατό του είναι αναρίθμητα, ενώ οι διδαχές και οι προφητείες του, πολλές από τις οποίες αναφέρονται στην απελευθέρωση της Ελλάδας και σε σύγχρονες επιστημονικές εξελίξεις, αποτελούν προσφιλή πνευματικά αναγνώσματα.
Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, εκτελέστηκε κοντά στο χωριό Κολικόντασι της Αλβανίας, το έτος 1779, με εντολή του Κουρτ πασά του Βερατίου που είχε παρασυρθεί από συκοφαντίες Εβραίων, οι οποίοι διέβαλαν με ζηλοφθονία τον Άγιο.
Το παράδειγμά του παραμένει τρανή απάντηση και οδοδείκτης για όλους εκείνους που θέλουν να ζουν στο φως της γνώσης της αληθινής πίστης και την καλλιέργεια της ελληνικής παιδείας. Λέει ο άγιος Κόσμάς: «Να σπουδάζετε και σεις, αδελφοί μου, να μανθάνετε γράμματα, όσον ημπορείτε. Και αν δεν εμάθατε οι πατέρες, να σπουδάζετε τα παιδιά σας, να μανθάνουν τα ελληνικά,(…). Καλύτερον, αδελφέ μου, να έχης ελληνικόν σχολείον εις την χώραν σου, παρά να έχης βρύσες και ποτάμια, και ωσάν μάθης το παιδί σου γράμματα, τότε λέγεται άνθρωπος. (…) δια τούτο πρέπει να στερεώνετε σχολεία Ελληνικά, να φωτίζωνται οι άνθρωποι διότι διαβάζοντας τα Ελληνικα τα ηύρα όπου λαμπρύνουν και φωτίζουν τον νουν του μαθητού ανθρώπου, καθώς φωτίζει ο ήλιος την γην, όταν είναι ξαστεριά και βλέπουν τα μάτια μακρυά, έτσι βλέπει και ο νούς τα μέλλοντα απεικάζουν όλα τα καλά και τα κακά, φυλάγονται από κάθε λογής κακόν και αμαρτίαν διατί το σχολείον ανοίγει την εκκλησίαν, μανθάνομεν τι είναι Θεός, τι είναι η Αγία Τριάς, τι είναι άγγελος, τί είναι η αρετή, τι είναι οι δαίμονες, τι είναι η κόλασις. Τα πάντα από το σχολείον τα μανθάνομεν».
