Η επιχείρηση εκμαίευσης της ψήφου εμπιστοσύνης των βουλευτών του κυβερνητικού συνασπισμού, μόνον ως κίνηση κατευνασμού των πέραν των συνόρων συνεταίρων της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου μπορεί να φανεί χρήσιμη. Και τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα παρουσιάζουν διαρκώς διαβρούμενες ρωγμές. Μια έκφραση στο εσωτερικό τους, αυτού που συμβαίνει στην κοινωνία. Η αναντιστοιχία πολιτικών κομμάτων με τον λαό διαρκώς διευρύνεται.
Τα περιβάλλοντα των υψηλόβαθμων στελεχών των δύο κομμάτων, θα προσέφεραν μεγάλη υπηρεσία στους προϊσταμένους τους εάν τους ενημέρωναν για την πραγματική «δημοσκόπηση του δρόμου», αντί να τους κρατούν σε απομόνωση από την κοινωνία. Θέλοντας βέβαια να διατηρήσουν την εύνοιά τους, -γιατί ποιος θέλει αγγελιοφόρους κακών ειδήσεων-, οι παλαιοκομματικοί παρατρεχάμενοι προσφέρουν άθελά τους, μέγιστη υπηρεσία στο Έθνος. Διατηρώντας τα αφεντικά τους στα γυάλινα θερμοκήπια των κομματικών γραφείων, επιτρέπουν στους Έλληνες να αναζητήσουν ειλικρινείς και χειροπιαστές λύσεις στα προβλήματα με τα οποία τους φόρτωσαν δεκαετίες πολιτικαντισμού και κομματοκρατίας.
Ανοίγει έτσι ο δρόμος για την απελευθέρωση των δυνάμεων του Έθνους οι οποίες στάλιζαν ανίσχυρες στην ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και την άκρως συστημική Αριστερά των δήθεν ταξικών και στην πραγματικότητα κομματικών συντεχνιακών αγώνων που απέβησαν καταστροφικοί για την εργασία και την ελληνική παραγωγή.
Προορισμός των ελεύθερων Ελλήνων είναι βεβαίως η Χρυσή Αυγή. Ένα γόνιμο και δυναμικό κίνημα, πραγματικά δημοκρατικό, όπου ιδέες και σκέψεις από διαφορετικές προελεύσεις συγκλίνουν δημιουργικά και σε συνεχή και υγιή ζύμωση, χάρις στην αναμφισβήτητη κοινή συνισταμένη: Το μέλλον της Πατρίδας. Εάν η κυβέρνηση θεωρεί ότι μπορεί να περάσει τον πήχυ που η ίδια τοποθέτησε στο ύψος που αυτή επέλεξε, οι παράγοντες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα έχουν βεβαίως λάβει υπ’ όψιν τους την πρόσφατη περίπτωση του Γιώργου Παπανδρέου, όπως και την ηρωική έξοδο του Κώστα Καραμανλή.
Η ψήφιση του προϋπολογισμού είναι κοντά. Το νέο μνημόνιο σύντομα θα γίνει «προαπαιτούμενο». Η επιλογή Προέδρου Δημοκρατίας και τα ονόματα που προτείνονται, φανερώνουν ήδη την πλήρη ένδεια του πολιτικού συστήματος. Αυτό που μένει στο λαό, δεν είναι πλέον ούτε και αυτό το ένα επαχθές μέτρο μετά το άλλο. Ο λαός δεν περιμένει κάτι άλλο «από αυτούς». Οι υπομονές έχουν εξαντληθεί. Η απογοήτευση μετασχηματίζεται σε βουβή οργή. Το κυβερνητικό ριφιφί στην ιδιωτική περιουσία, στον τρόπο ζωής, στην ίδια την ύπαρξη του Έλληνα είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού.
Αυτό που μένει είναι το «θα σας δείξω εγώ» που σιγοβράζει στο μυαλό κάθε Έλληνα, εκτός βεβαίως των προνομιούχων ελίτ που δεν έχουν εθνικό συναίσθημα ούτε διάθεση να δράσουν όπως οι εθνικοί ευεργέτες ή οι Φιλικοί του 1821. Αυτό που καταφέρνει η κυβέρνηση όσο παραμένει στην εξουσία, είναι η απαξίωση των θεσμών και των προσώπων. Η κυβέρνηση φώναξε πολλές φορές «Λύκος στα πρόβατα». Πότε κουνώντας τον αραχνιασμένο μπαμπούλα μιας Αριστεράς την οποία έχει κατ’ επανάληψη εναγκαλιστεί (και θα το κάνει και πάλι), και πότε την «απειλή» της Χρυσής Αυγής.
Η συνωμοσία των ΜΜΕ να αποκλείσουν την Χρυσή Αυγή από τον δημόσιο λόγο. Ο αναίτιος πόλεμος από την πρώτη στιγμή που μπήκε το εθνικιστικό κόμμα στη Βουλή. Ο ένας χρόνος απηνούς πολιτικής δίωξης. Η δυσοσμία της Πολιτικής που διεξάγεται όχι με βάση ιδέες και θέσεις όπως θα έπρεπε, αλλά σε επίπεδο κιτρινισμού που ανασκαλεύει το θυμικό των πιο λούμπεν στοιχείων της κοινωνίας. Όλα αυτά από την μεριά του Συστήματος.
Κι από την άλλη, η σθεναρή, γενναία και υπερήφανη στάση του Αρχηγού, των Βουλευτών, των στελεχών και των υποστηρικτών του εθνικιστικού κόμματος, οδηγούν το λαό στη Χρυσή Αυγή, τη μοναδική «καθαρή» πολιτική δύναμη, τη μοναδική ελπίδα αναγέννησης της χώρας. Πολύ σύντομα όλες οι υγιείς δυνάμεις της Ελλάδος θα συσπειρωθούν γύρω και μέσα στην Χρυσή Αυγή.
